Ledenvraag | Is de heftruck ADR-plichtig?

Op een afgelegen industrieterrein sta ik buiten te wachten op mijn afspraak voor een veiligheidsscan. Het is een mooie, zonnige dag en in de verte komt een heftruck aanrijden over de weg, met op zijn lepels een pallet met niet-geëtiketteerde dozen. De bestuurder draait de parkeerplaats op waar ik sta te wachten en rijdt het magazijn in. Op dat moment komt mijn afspraak aanlopen en ik vraag hem naar de heftruck die zojuist kwam aanrijden. “We zijn de afgelopen jaren ontzettend hard gegroeid”, legt de veiligheidsmanager uit. “Hier hebben we ons magazijn waar we de orders picken en versturen, maar een straat verder staat ons oude warehouse met een grote gevaarlijkestoffenopslag. Een paar keer per dag rijden we op en neer met een heftruck om goederen op te halen en hier verder te verpakken en te verzenden.”

ADR

De veiligheidsmanager schrikt nadat hij deze woorden heeft uitgesproken. “Mag dat eigenlijk wel, vraag ik me ineens af?” Een goede vraag die ik niet dagelijks op mijn bordje krijg. We besluiten dit samen uit te zoeken. Moet het vervoer met deze heftruck voldoen aan het ADR, met alle regels rondom verpakkingen, etikettering en vervoersdocumenten? Of valt deze rit daar niet onder?

Eerst controleren we of de heftruck een voertuig is volgens het ADR. Als we kijken in de Wet vervoer gevaarlijke stoffen, waar het ADR als bijlage onderdeel van is, voldoet de heftruck niet aan de definitie van een voertuig. Daarin staat dat een voertuig meer dan 25 kilometer per uur moet kunnen rijden. De heftruck rijdt maximaal 15 kilometer per uur, dus in die zin is het geen voertuig. Overigens kan dat in buurlanden anders zijn, omdat dit de Nederlandse wet is. De heftruck moet wel gekeurd zijn om op de openbare weg te mogen rijden en voorzien zijn van een kenteken als die breder is dan 1,3 meter. Omdat het in de regel van de wet geen voertuig is, hoeft de lading dus niet aan het ADR te voldoen.

Zorgplicht

De manager slaakt een zucht van verlichting. “Onze heftruck is gekeurd en niet breder dan 1,3 meter, dus we doen gelukkig alles goed.” Maar daar houdt het wat hem betreft niet op. “Het liefst zouden we natuurlijk alles op dezelfde locatie onderbrengen, maar dat zit er niet in. Kunnen we iets anders doen om het vervoer te verbeteren en veiliger te maken?” Ik herinner me de heftruck met dozen en adviseer hem om alle dozen van de juiste etiketten te voorzien voordat ze de openbare weg opgaan. Nu worden de etiketten pas opgeplakt na het vervoer. Mocht er een ongeval gebeuren op de openbare weg, dan is het voor omstanders en hulpverleners niet duidelijk wat er in de dozen zit en dat kan leiden tot schadelijke gevolgen. Is het verplicht? Nee, maar je hebt ook zoiets als een zorgplicht voor je omgeving en personeel.

De manager veert op en belt met zijn voorman op de werkvloer. Of hij de dozen met etiketten metéén naar de PGS-15-kluis wil brengen en voortaan daar wil etiketteren. Een kleine moeite, want de etiketten moeten er toch al op voor de verzending. Bovendien is dit is een stuk veiliger voor iedereen. Met een goed gevoel vertrek ik. Lid tevreden en ik weer wat wijzer.