Kosten van demurrage en detention

Wat is demurrage en detention?

Demurrage en detention zijn kosten waar de ladingbelanghebbende mee te maken kan krijgen bij internationaal vervoer over zee waarbij gebruik wordt gemaakt van containers. De containers zijn meestal eigendom van de rederij en deze worden aan de ladingbelanghebbende ter beschikking gesteld. Naast de kosten van het vervoer (de ‘zeevracht-kosten’) rekent de rederij in bepaalde gevallen kosten voor het gebruik van de container. De container is namelijk langer in gebruik (zowel qua tijd als qua afstand) dan alleen het zeetraject van de vertrekhaven in land A naar de aankomsthaven in land B. Zo zal de container meestal worden geladen bij de fabrikant (leverancier) en worden gelost bij de geadresseerde (afnemer) op locaties die zich op honderden kilometers van de haven kunnen bevinden. Rederijen stellen de container niet onbeperkt kosteloos ter beschikking. Het aantal dagen dat kosteloos gebruik kan worden gemaakt van een container wordt uitgedrukt in ‘free time’. Zodra deze ‘vrije dagen’ zijn verstreken worden kosten in rekening gebracht.

Onderscheid tussen demurrage en detention

Voor een container die zich onder de ladingbelanghebbende bevindt worden de kosten ‘detention’ genoemd. Zowel bij import als bij export gaat het hierbij om een container die niet binnen de daarvoor bestemde tijd aan de rederij (of aan een door haar aangewezen partij) en op de aangewezen locatie ter beschikking wordt gesteld. Indien sprake is van een container die zich op de terminal van de rederij bevindt (dat wil zeggen een container die aan de rederij ter beschikking is gesteld voor vervoer) maar die niet geladen kan worden of de container bij aankomst in de haven van bestemming niet wordt opgehaald, is sprake van ‘demurrage’. Ook in dit geval worden demurrage kosten pas in rekening gebracht na verloop van de ‘free time’. De free time voor detention is meestal langer dan voor demurrage. De reden daarvoor is dat de ruimte op de terminals beperkt is en kostbaar. De rederijen hebben er belang bij dat containers zo kort mogelijk op de terminal staan. Om dezelfde reden kunnen de kosten van demurrage hoger zijn dan de kosten van detention. Het onderscheid tussen demurrage en detention kan als volgt worden samengevat. Detention kan worden vergeleken met huur van de container terwijl demurrage meer een vergoeding is voor opslag (ook wel ‘sta-geld’ genoemd). Het is mogelijk dat rederijen bij het vaststellen van het demurrage-tarief een boete-element in de kosten meenemen. Het komt zelfs voor dat rederijen naast demurrage ook ‘quay rent’ in rekening brengen. Dit ‘kade-geld’ betreft dan een vergoeding voor de terminalkosten (kade-huur).

Wie stelt demurrage en detention-kosten vast?

Demurrage en detention zijn geen vaste begrippen en er gelden geen vaste tarieven. Rederijen bepalen zelf de hoogte van de tarieven en waarvoor deze in rekening worden gebracht. Sommige rederijen publiceren de tarieven en de standaard ‘free time’ op hun website. Over het aantal vrije dagen en de hoogte van de tarieven kan worden onderhandeld. Daarbij geldt dat, afhankelijk van de beschikbare vervoerscapaciteit en het aantal ten vervoer aangeboden containers, er meer of minder mogelijkheden zullen zijn om specifieke afspraken met de rederij te maken.

Wie is aansprakelijk voor demurrage en detention?

Degene die de zeevracht boekt, dat wil zeggen de partij die een overeenkomst aangaat voor het vervoer van de container, is als contractuele wederpartij aansprakelijk jegens de rederij voor demurrage en detention. Het kan echter voorkomen dat een derde, bijvoorbeeld de geadresseerde die geen partij was bij het tot stand komen van de vervoersovereenkomst, te maken krijgt met demurrage en detention. De rederij kan zich namelijk jegens de geadresseerde op het standpunt stellen dat de container pas wordt vrijgegeven als de kosten van demurrage en detention die reeds zijn ontstaan worden vergoed. De rederij beroept zich in dat geval op een retentierecht. Ook zou de rederij zich op het standpunt kunnen stellen dat de geadresseerde, door uitlevering te vragen van de container middels overhandiging van de originele vervoersdocumenten, is toegetreden tot de vervoersovereenkomst. Daarmee is de geadresseerde contractuele wederpartij van de vervoerder geworden en uit dien hoofde (mede) aansprakelijk voor de kosten. In de onderlinge relatie tussen afzender en geadresseerde is dan de vraag door wiens toedoen dergelijke kosten zijn ontstaan en voor wiens rekening ze komen. De geadresseerde zal in principe niet bereid zijn demurrage en detention te betalen die is veroorzaakt door de afzender. Daarentegen heeft de afzender die het vervoer heeft geregeld een probleem indien de geadresseerde de container niet ophaalt van de terminal of niet op tijd inlevert bij de rederij. Indien in een dergelijke situatie een impasse ontstaat en er niets gebeurt kunnen de kosten van demurrage en detention oplopen tot honderden of zelfs duizenden dollars.

Kortom, het is van belang dat rekening wordt gehouden met eventuele bijkomende kosten van vervoer. Bij het boeken van zeevracht met gebruik van een container is het raadzaam te informeren welke bijkomende kosten er zijn, wat de hoogte van de tarieven is en het aantal vrije dagen. Vervolgens is het van groot belang om tijdens het transport het aantal vrije dagen in de gaten te houden. Zodra de ‘free time’ is verstreken worden namelijk kosten in rekening gebracht.