Railvervoer

Men kan verscheidene soorten treinladingen onderscheiden, namelijk:

Treinladingen

Een vervoersproduct naar maat voor 1 verla­der die regelmatig zeer grote hoeveelheden te vervoeren heeft. Complete treinen rijden zonder te rangeren van afzender naar ontvanger, bijv. kolen, erts, kalk, olie, zout. Men noemt dit “bloktreinen”.

Wagenladingen

Goederen die slechts een of enkele spoorwa­gons vullen, worden als wagenlading vervoerd. Dit soort trans­porten is aanzienlijk bewerke­lijker dan een treinla­ding;

Systeemvervoer

Dit is vervoer in een vast patroon op een netwerk, toege­sneden op de behoefte van de klant. Bijv. de VAM (huisvuil), PostNL (post). Hieronder kan men ook de zgn. “shuttletreinen” rekenen. Dit zijn treinen, vnl. voor containers, die regelmatig tussen 2 punten rijden bv. 3 x daags tussen ECT Maasvlakte en ECT Venlo.

Gecombineerd vervoer

Hier gaat het om de integratie van twee of meer afzonderlij­ke vervoerstechnieken. Bijv. rail chemin/weg, wa­ter/rail. Gecombineerd vervoer is mogelijk d.m.v. contai­ners, wissellaadbakken en opleggers.

Samenvattend zou men wat betreft het spoorvervoer het volgende kunnen stellen: een groot voordeel van deze vervoersvorm is dat de goederen bijna altijd ongehin­derd de plaats van bestemming bereiken (vrije doorgang) en dat het vooral zware of gevaarlijke goederen zijn die via het spoor vervoerd kunnen worden. Nadeel is de geringe snelheid van transport en het feit dat routes vast zijn, zodat de exporteur genoodzaakt kan zijn de goederen in het buiten­land alsnog door een derde te laten vervoeren naar de uiteindelijke plaats van bestemming.

Het vervoersdocument bij internationaal railtransport is de interna­tionale spoorwegvracht­brief CIM (Convention Internationale concern­ant le Transport des Marchandises par Chemins de Fer).